Het was daardoor Van Stigt Thans dat op voorsprong kwam. Hein van Dee hield niet stand tegen de Schiedamse kopman Ton Burgerhout. Deze winst was meteen beslissend want alle resterende partijen eindigden in remise. Piet Lodder en Frans van Eenennaam moesten daarvoor nog alle zeilen bijzetten. Gerard de Groot en superinvaller Stefan Stapper zagen goede standen in het middenspel verwateren en kwamen ook niet verder dan remise, die ze zelf nog moesten zoeken. Alleen Jaap van Galen kon nog een serieuze winstpoging ondernemen om ten minste een 10-10 uit het vuur te slepen, maar zag zijn poging niet beloond. Het 4-om-3 dammeneindspel bleek niet te winnen.
Door deze tweede 11-9 nederlaag heeft het eerste nog maar één wedstrijdpunt uit vier wedstrijden en deelt met Hardinxveld de laatste plaats.
Zonder Frans van Eenennaam en Jan Kok werd zaterdag de strijd aangebonden met het eerste tiental van Delft. De DOSsers zijn vorig jaar gedegradeerd uit de 1e klasse, maar hebben met Prinsen, Weerheijm, De Witt en Wielaard spelers die het niveau van onze klasse ontstijgen. Vooraf was er dan ook weinig illusie op een goed resultaat. Voordeel is dat je dan lekker vrijuit kunt spelen. En dat deden we. Het was spannender dan verwacht. Alfred liet als eerste een punt noteren tegen Jan Weerheijm. Toen Alfreds voorpost houdbaar bleek, was er weinig meer aan de hand. Arie Bom won vervolgens combinatief van Bram van der Leije. Inmiddels stond Rinus echter al een schijf achter door een forse onnauwkeurigheid in de opening. Op de andere borden was nog weinig aan de hand. Paul en Radjin stonden weliswaar zwaar onder druk tegen hun gerenommeerde tegenstanders, maar Bas stond prima. Ook onze beide andere Fransen deden het voortreffelijk en bouwden acceptabele standen op tegen Henk de Witt en Jelle Groeneveld. Met enig geluk zou een stuntje heel misschien mogelijk zijn. Alex werd echter van het bord gedrukt door Van Atten. In reeds verloren stand besliste een lichte combinatie gelijk de partij. Radjin en Paul verloren vervolgens van Wielaard en Prinsen, maar Bas zette de Delftse voorzitter Rob Smits van het bord. Rinus vocht voor wat hij waard was en wist warempel een remise uit het vuur te slepen en Ben speelde een prima remise tegen de taaie Tillemans, met een 7-9 tussenstand als resultaat. Het was aan de Fransen of er nog een puntje gescoord zou worden. Beiden speelden zeer geconcentreerd en brachten het nog ver. Frans Frentrop kwam echter via een forcing een schijf achter en moest capituleren tegen Jelle Groeneveld. Frans Poorter speelde een prima wedstrijd tegen Henk de Witt. Deze laatste wist aanvankelijk weinig voordeel te bereiken en schakelde, met een lichte tempo achterstand, over op klassiek. Ondanks fel verzet van Frans speelde Henk dit secuur naar winst na ruim 5 uur spelen. De inzet van een ieder belooft echter toch wel wat voor de komende wedstrijden.
Dinsdag heeft het eerste team in de WHDB/DMH-hoofdklasse met 13-3 gewonnen van CCR. Het zag er lang naar uit dat er helemaal geen wedstrijd gespeeld zou worden. Vier spelers van CCR stonden muurvast in een verkeersopstopping in Rotterdam. Echter net nadat gemeld was dat men niet zo komen, kwam er beweging in het verkeer, zodat de spelers om half negen alsnog aanwezig waren. Na telling bleken er toen zeven tegenstanders te zijn; Hein van Dee kon vroeg naar huis.
Op dat moment was het al lang 1-1 omdat één van de Rotterdammers juist extra vroeg aanwezig was en ook snel weer weg wilde en Herman was wel bereid mee te werken aan een snelle remise. De wedstrijd begon zeer voorspoedig, ook al omdat CCR met maar liefst vijf invallers was opgekomen. En op het enige bord waar het rating in het voordeel van de Rotterdammers was, zorgde Paul Heskes al snel voor een schijf voorsprong. Ook Bennie Provoost kwam in het middenspel al een schijf voor.
Gerard de Groot had ondanks een matige partij geen kind aan Leen Schinkel. Jeroen Kos drukte good-old Piet de Regt langzaam maar zeker van het bord en won. En na remises van Paul (liet Jahani nog net ontsnappen) en Piet Lodder (lastig tegen Djin Jharap) waren de negen punten al binnen. Nadat ook Bennie beide punten gescoord had, was Wim Bremmer als laatste bezig tegen Ruud van Drunen. Na een leerzaam eindspel kon ook Wim de winst aantekenen en was het 13-3.
Het tweede speelde zaterdag teleurstellend gelijk tegen de sympathieke Reeuwijkers. Voor het imago van het dammen zouden er veel meer van zulke verenigingen moeten zijn. Een goede mix van man en vrouw, jeugd en ervaring. Onze interim coach, Frans van Eenennaam had zaterdag naast het reservegetal (alweer !!!) ook de opstelling van de tegenstander goed gegokt. De paringen kwamen dan ook precies uit. Er was duidelijk les getrokken van de blamage in de 1e wedstrijd. Er werd opvallend geconcentreerd en goed gespeeld. Hans v/d Vijver opende de score. Hij combineerde al vroeg naar dam.
35-30 24x35 33-29 23x34 39x30 35x24 28-22 17x28 32x1
Deze dam werd keurig achter zijn eigen schijven opgeborgen, om later op het juiste moment genadeloos toe te slaan. Ben verloor echter erna. Hij kwam in een korte vleugelopsluiting terecht en met een lichte combinatie daarin moest hij beide punten inleveren.
Alex en Rinus speelden opnieuw prima en wisten beiden een schijf te veroveren en even later de partij. Rinus maakte het overigens nog wel onnodig spannend. Inmiddels had ook Frans Frentrop een schijf gewonnen. Via een coup Philippe werd een voordelige stand bereikt, waarbij schijfwinst een kwestie van tijd bleek. Paul vocht aan het hoogste bord een interessant gevecht uit met de steeds sterker wordende Mariska Bos. Een puntendeling was een goede afspiegeling van de krachtsverhouding. Alfred wist lange tijd geen voordeel te bereiken. Met enkele tempo’s achterstand werkte hij naar klassiek afspel toe, die op fraaie wijze gewonnen leek. Via een forcing werd een doorbraak genomen ten koste van een schijf. Deze bleek echter wonder boven wonder geen winst te bevatten. Hetzelfde overkwam Frans van Eenennaam. Hij speelde erg goed tegen de belangrijkste Reeuwijkse troef, De Bruijn en leek regelrecht op winst af te stevenen. De teleurstelling bij Frans was dan ook groot toen de vrede werd getekend. Die teleurstelling was er ook bij Frans Frentrop en Harry Zandvliet. Harry speelde een prachtige wedstrijd tegen Hans de Knikker, waarbij Harry secuur de ingezette aanval counterde. Bij een slagkeuze tastte Harry echter mis (overconcentratie?) en raakte per ongeluk de verkeerde schijf aan, waarna het afspel niet meer te houden was. Radjin kwam moeilijk te staan. Hij leek echter op leuke wijze een doorbraakcombinatie te forceren, maar zag deze niet en moest capituleren.
Zonder finesse loopt Radjin vast. Hij lijkt echter de remise te forceren met 17-22 28x17 en 19-23 en 40-34. Radjin speelde toen echter 14-19 25x14 en 19x10en verloor kansloos. Bij eerst 24-30 35x24 en dan 14-19 25x14 19x37 (!) moet wit de remise zoeken (27-22 23x34 en 26-21).
Frans wist zijn plusschijf helaas niet in winst om te zetten. Na 5½ spelen en een lang dammeneindspel bleek er toch 10-10 op het scorebord te prijken. AvL.
Het eerste kwam voor het eerst zonder invallers uit en nam meteen een 4-0 voorsprong. Fred Ivens boekte een bliksemzege op Fred Roedolph nadat deze zonder lang genoeg na te denken een dubieuze kerkhofaanval begon. Piet Lodder nam de problemist Arie van der Stoep al in de opening combinatief te grazen. Daarna ontstond nog een explosieve stand, maar Piet besliste het definitief na een tweede combinatie.
Een tegenvaller was de nederlaag van Pertap Malahé die tegen Randy Horne te lang dacht dat hij een gunstige hekstelling had en uiteindelijk ook nog een typezetje overzag. Captain Jeroen Kos kwam na een spannend avontuur in de kortevleugelopsluiting tegen Nico Knoops met de schrik vrij.
Herman Vroom begon ‘rustig’ met 32-27, leek nog even spel te krijgen, maar liet zich in het late middenspel door de Dordtse topscorer Hans Giphart finaal van het bord zetten: 5-5. Een Haagse nederlaag dreigde zelfs maar Roy Bidesi hield knap de geroutineerde kopman Anton Kosior op remise. Roy nam een bomzet die hem twee schijven maar een dam tegen opleverde. Hij had echter goed doorgerekend dat hij nog een derde schijf ging winnen. Kosior durfde dat niet aan en wikkelde af naar een gelijkwaardige 6-om-6 stand.
Daarna werd het niet echt spannend meer. Wim Bremmer, Gerard de Groot en Jaap van Galen kwamen tegen respectievelijk Ton van Bokhoven, Fons Huybrechts en Joop Roedolph tot min of meer gelijkwaardige maar ook teleurstellende remises. Hein van Dee probeerde het nog wel tegen invaller Kees van Dijk maar zijn voordeel was te gering voor de winst.