In de tweede wedstrijd van de WHDB/DMH competitie wist ons eerste team opnieuw te winnen. Plaats van happening was de Kerketuinenweg, alwaar de jaarlijkse spannende derby met ODB plaatsvond. Beide teams waren niet compleet. ODB miste Ron Heusdens en Christien Fung, die beide nog in Olympische sferen vertoeven in het verre China. Ons team miste Fred, Paul en Piet. Wel hadden we met Gerard, Jaap en Roy waardige vervangers.
De gekozen strategie kwam precies uit. Bennie bond de strijd aan met Hans Jansen aan het eerste bord. Jeroen en Wim dienden voor de punten te zorgen aan de borden 5 en 6. Herman zou ook een topper moeten afstoppen en de rest moest maar zien aan de hand van tegenstander en stand of voor de winst gegaan moest worden of niet.
Wim en Jeroen deden wat van ze verwacht werd: goede standen opbouwen en bekwaam afronden tegen Frans van der Velde en Tony Bruyns. Herman speelde een knappe partij tegen Friso Fennema. De opening was weer op zijn Hermans: voor een ieder behalve Herman onnavolgbaar. Dan weet je wel dat het goed zit, met remise als resultaat. Gerard had in Peter van Eck een geduchte tegenstander, die dit keer net iets verder rekende. Peter nam een afwikkeling die beiden een dam opleverde met een schijf meer (!) voor Gerard. Peter had echter goed gezien dat met allerlei vangstellingen een kansrijke positie voor hem overbleef, met winst als resultaat. Bennie kwam enigszins onder druk uit de opening, maar met nauwkeurig spel werd de vrede gesloten. Alfred vocht ondertussen een spannende hekstellingstrijd uit met Hans Jacobsen. Met elk nog 16 schijven werd de tijdnoodfase ingegaan, waarbij voor die tijd Hans vermoedelijk al de winst had gemist. Met de nodige risico’s en fortuin haalde Alfred de volle winst binnen. Toen de kruitdampen waren opgetrokken, leek remise het maximaal haalbare. Die werd echter door Hans gemist. Roy en Jaap wisten nog wel voordeel te bereiken tegen respectievelijk Jetse Veenstra en Pertap Malahé, maar dat was onvoldoende voor de winst. Een 10-6 overwinning was echter naar ieders volle tevredenheid.
Het eerste tiental heeft ook in de tweede wedstrijd niet kunnen scoren. Tegen het eveneens uit de ereklasse gedegradeerde DEZ Culemborg kwam het net te kort. Culemborg, ten opzichte van vorig jaar versterkt met twee sterke spelers, won met 11-9.
Roy Bidesi speelde aan bord 1 een spannende partij. Pas toen hij zich bevrijdde uit een hekstelling liep hij in een zetje en verloor. Wim Bremmer speelde een zeer fraaie partij tegen Henk Ruesink. De massale aanval via het kerkhof gaf in de partij verrassend genoeg geen beslissing. Ook Jaap van Galen scoorde een punt. Hij ging tegen John van den Borst langs het randje, maar het klopte precies en de grootmeester moest uiteindelijk de remise maken. Jeroen Kos trok vervolgens de stand gelijk met een klassieke winstpartij.
Aan bord speelde invaller Jan Kok tegen een Culemborgse jeugdinvaller. Helaas kon het ratingverschil niet verzilverd worden. Het lichte voordeel van Jan verwaterde in het middenspel. Nadat ook Pertap Malahé, Hein van Dee en Piet Lodder een punt scoorden – waarbij Piet niet mocht klagen – ging de laatste fase van de wedstrijd in.
Patrick Stork en Gerard de Groot maakten er nog een lange zit van. Patrick vocht voor de remise en Gerard zocht naar winst. Helaas voor Damclub Den Haag waren zij niet succesvol. Pieter Steijlen maakte geen fouten in de afwikkeling van het overmachteindspel en Gerard had geen antwoord op de verschillende remisemakende offerdreigingen van zijn tegenstander. Een nederlaag met miniem verschil, maar dus wel een echte nederlaag, was het ongelukkige resultaat.
Het eerste team is zaterdag begonnen met een verwachte nederlaag tegen mede-degradant Excelsior Den Bosch, de vereniging die zich ná de degradatie uit de ereklasse versterkt heeft met de grootmeesters Sijbrands en Ndonzi. Het toch al verzwakte Den Haag trad aan met invallers Patrick Stork en Frans van Eenennaam voor Wim Bremmer en Gerard de Groot.
Het was in Den Bosch al snel duidelijk dat de thuisclub met stip dé grote titelfavoriet is. Hein van Dee vierde zijn rentree in het eerste met een openingswedstrijd tegen de levende damlegende Ton Sijbrands. Die was dus nog steeds een maatje te groot zodat Excelsior de score opende. Na een remise van Patrick Stork bracht Pertap Malahé combinatief de Brink-brigade zowaar nog langszij. Roy Bidesi en - onnodig - Piet Lodder konden het niet bolwerken, waarna invaller Frans van Eenennaam zich knap naar de remise knokte. Ook Herman Vroom en Jaap van Galen bleven tegen respectievelijk subtopper Ingo Greveraars en NK-finalist Wim van der Kooij zeer verdienstelijk op de been. Captain Jeroen Kos belandde tegen Frank Teer na een zetje in een verloren eindspel. Veteraan Fred Ivens leek in een heroïsch gevecht met de in Brabant teruggekeerde Afrikaan Flaubert Ndonzi (zijn papieren zijn eindelijk in orde) een punt te pakken maar dacht er te licht over en moest zich na bijna zes uur spelen en 84 zetten gewonnen geven.
De provinciale competitie is voor het tweede team niet goed begonnen. Vorig seizoen eindigde het team nog op de 2e plaats, achter de reserves van Naaldwijk. In de 1e ronde kwam VELO 2 op bezoek, met daarin 2 spelers van het 1e team van vorig jaar, dat van achttal naar zestal ging. Alex Kruyshoop opende de score, in negatieve zin, hij verloor van Jos Vis, een partij die beter foutenfestival genoemd kan worden, de uitslag had ook andersom of remise kunnen zijn. Toen ook Ben Gehrke verloor van Ben de Koning was het pleit al zo'n beetje beslecht. Moen Lachman wist Edwin Remmerswaal net niet op remise te houden, Edwin vond steeds de winnende zetten. Rinus Snellaars redde nog de eer door van competitieleider Wim Schrader een punt af te snoepen.