De stadsderby tegen Scheveningen begon met een minuut stilte vanwege het overlijden van donateur van DC Den Haag, maar bovenal steunpilaar van ODB, Rien van Setten. Hij mocht slechts 68 jaar worden.
Er stond niet veel meer op het spel dan de sportieve eer. Teamleider Rinus Snellaars (die het bijna elke wedstrijd, soms met veel gepuzzel, toch weer lukte om 10 spelers achter de borden te krijgen) had voorzitter Johan Pronk als tegenstander. Rinus liep al vroeg in een 2-om-3 naar dam en kon Johan de hand schudden. Bas Baksoellah trok de stand in evenwicht tegen Nel Lindhout. Radjin Chandarsing en Alex Kruyshoop redden het niet tegen Engelbertus Pronk resp. Roel Langendam, al had er voor Radjin meer in gezeten. Hein van Dee had weinig moeite met Ronald Bunsee. Jan Schreurs en Hand van de Vijver hielden lang stand tegen Nico Mondt resp. Jaap van Hal, de regerend kampioen van Den Haag, maar moesten toch capituleren. Het venijn zat 'm ook nu weer in de staart (van de wedstrijd), er werden toch nog 3 punten gescoord, al hadden dat er 4 kunnen zijn. Ron de Vaal wist Piet Rozenboom knap op remise te houden. Scheidend voorzitter Alfred van Lenthe stond al na 15 zetten gewonnen tegen Paul Jopp, maar moest aan het eind toch nog in remise berusten. Frans Poorter sloot als topscorer het seizoen af, ditmaal met een remise tegen "de Leeuw uit Lisse" Gerrit Slottje.
Het eerste tiental duwde in Amstelveen het hoofdstedelijke elitecorps van 020 door een 12-8 zege definitief de eerste klasse in en eindigde zelf in de hoofdklasse B als vijfde. Het eerste had deze competitie een goede start, maar viel door drie opeenvolgende nederlagen in november en december ver terug. Na de jaarwisseling werd geen wedstrijd meer verloren en werd de competitie afgesloten met een positieve score.
Doordat ook het tweede tiental van de gastheren in grote zorgen verkeerde, moest het twee jeugdspelers als invaller opstellen. Frans van Eenennaam, die Gerard de Groot verving en Pertap Malahé wisten daar wel raad mee, al leek Frans wat in slaap gesust na zijn snelle schijfwinst. Deze winstpartijen compenseerden de nederlaag van Roy Bidesi afdoende.
Ook Herman Vroom won in de opening een schijf en maakte de partij na een curieus middenspel met spectaculair slagwerk uit. Captain Jeroen Kos wilde te veel tegen Peter van Heun die nu geforceerd won maar Wim Bremmer bouwde geduldig zijn voordeel uit tegen de nu niet meer onderschatte ‘remisedammer’ Frank Pasman die in een kansloos eindspel belandde.
De teamoverwinning was nog geen vanzelfsprekendheid want niet aan alle borden liep het soepel. Piet Lodder mocht niet mopperen over zijn punt tegen Johan Capelle en Jaap van Galen transformeerde in tijdnood een zeer zorgelijke stand tot een royale remise. Topscorer Fred Ivens (18 uit 10) leek tegen Krijn ter Braake een goede hekstelling te hebben maar wist uiteindelijk nog even z’n best doen voor de remise. Dat lukte ook de verbeten doorknokkende Hans Giphart, de achterstand van een schijf ten spijt.Voor het derde team stond nog 1 wedstrijd op het programma, die tegen VELO 3. De Wateringers hadden in De Brink gewonnen met 0-8. In de return mocht Berke Yigitturk voor VELO zijn debuut maken en wel tegen zijn grote broer Yasar. Helaas was deze niet opgewassen tegen de kersverse welpenkampioen van de ZHDB. Met 7 punten uit 7 wedstrijden kan hij desondanks terugkijken op een mooi 1e seizoen. Ook Bas Baksoellah speelde tegen een debutant, Hakim el Khadaoui en hij trok de stand weer in evenwicht. Alex Kruyshoop mocht op herhaling tegen Falco Toet en hij wist ditmaaal wel te winnen. Falco liep namelijk in een 4-om-3 naar dam. Ron de Vaal werd matchwinnaar door Bart Schoep met een Coup Royal te verslaan.
Het achttal in de ZHDB-hoofdklasse heeft het seizoen goed afgesloten. Na de fraaie overwinning tegen Damlust werd ook de stadsderby in de laatste ronde tegen ODB gewonnen. Zonder de toppers Jeroen Kos en Fred Ivens werd het zelfs een ruime overwinning: 12-4. Den Haag bereikte daardoor de derde plaats in de Zuid-Hollandse hoofdklasse.
Pertap Malahé opende de score tegen Hans Jacobsen. Gerard de Groot werd in het middenspel overspeeld door een verrassende Roozenburg strategie van Hugo Simons, maar wist met een remise te ontsnappen. Hans Giphart bouwde de score verder uit door een 4-om-2 eindspel nauwkeurig naar winst te voeren. De winst was al binnen na een knappe overwinning van Roy Bidesi op Frans Teijn en een winstpartij van Piet Lodder. De resterende drie partijen eindigden in remise. Harry Zandvliet had meer verdiend, maar maakte een foutje in het overmachtseindspel. Alfred van Lenthe en Jaap van Galen speelden goede en spannende partijen maar kwamen niet verder dan een punt.
Het eerste team kan na de voorlaatste ronde van de KNDB clubcompetitie opgelucht ademhalen. De verschillen in de middenmoot van de ranglijst waren erg klein, zodat er nog steeds risico was op het spelen van degradatiewedstrijden in de nacompetitie. Door een moeizame 12-8 zege op promovendus GDC is het hoofdklasseschap veilig gesteld. De Brink-brigade staat met een score van 10 uit 10 op de vijfde plaats.
Na een snelle overwinning van topscorer Fred Ivens (17 uit 9) werd het tegen de jonge Gorcumse laagvlieger een vreemde wedstrijd met sterk wisselende kansen. Jeroen Kos speelde een gelijkwaardige remise tegen de talentvolle aspirant Martijn de Leeuw, die vorig jaar op het wereldkampioenschap nog derde werd. Wim Bremmer trof ook een jeugdspeler en had zeker op meer gerekend dan een remise.
Pertap Malahé (fraai gambiet) en Piet Lodder (ultieme schwindel) troffen met beide Theo’s de Gorcumse toppers en moesten het punt voor de poorten van de hel wegslepen. Hans Giphart won combinatief op het moment dat zijn tegenstander de winnende zet verzuimde en zette daarmee het eerste op een riante en onoverbrugbare voorsprong van vier punten.
Herman Vroom speelde een leuke omsingeling en liet in het eindspel de winst liggen en Roy Bidesi miste een kansrijke voortzetting. Jaap van Galen zag zijn voor- in nadeel omslaan maar bleef op de been. Gerard de Groot had na een thematisch klassiek middenspel goede eindspelkansen maar vond het na vijf uur wel welletjes, waarna de 12-8 vastgelegd werd.
Na de zeperd tegen SNA 2 waren er tegen Samen Sterk 2 nu 2 man teveel, eigenlijk 3, maar Rinus viel in voor de zieke Moen. De paringen zagen er ook nog 's heel gunstig uit. Maar helaas zat het ook dit keer tegen, Harry verkeek zich tegen Salim Rodjan en ook Jan Schreurs kon al snel de hand schudden van Joop Briedé. Arie Bom scoorde tegen de 80(!) jaar jongere debuterende Joost Bogerd nog wel, niet zonder geluk, de aansluitingstreffer, maar daarna ging het vrijwel overal mis. Frans Poorter speelt altijd degelijk, maar wint gewoon heel moeilijk van zwakkere tegenstanders, ook dit keer niet van Bastiaan de Gunst. Toen Hans en Rinus ook de handdoek in de ring moesten gooien tegen Thomas van der Klis en Arie van Diggele, pakten de donkere wolken zich al samen, maar ja, wat gaf het, Hein, Alfred, Bas en ook Ron waren immers nog bezig?De gifbeker was echter nog niet geheel leeg, want alleen Alfred en Ron scoorden nog punten, de scheidend voorzitter won van Herk Vis en Ron remiseerde met Dick de Jong. Hein en Bas moesten een bittere pil en nederlaag slikken Wouter van der Klis en Hans Stolwijk.
Hopelijk lukt het in de stadsderby tegen Scheveningen in het hol van de leeuw wel. Komt allen kijken in Het Kalhuis op zaterdag 19 februari!