Eind goed al goed voor het eerste team dat in de laatste wedstrijd van de KNDB clubcompetitie het degradatiegevaar wist uit te bannen. In de hoofdklasse B was Damclub Den Haag bij verlies tegen Zaanstreek veroordeeld tot de nacompetitie. Een knappe 12-8 zege voorkwam echter problemen met zelfs een toch nog keurige zevende plaats als eindresultaat.
De wedstrijd begon positief met de zeer productieve Gerard de Groot (15 uit 9), die al kort na de opening met een winnend gambiet de sterke Paul Teer te grazen nam. Buurman Piet Lodder, dit seizoen niet in vorm, liet zich hierdoor wellicht te veel afleiden en trapte op zijn beurt in een zetje. Beide partijen duurden toch nog bijna vier uur maar zorgden wel voor de 2-2 tussenstand.
Na een knappe positiepartij van captain Jeroen Kos, een remise van Pertap Malahé en een nederlaag van de wat nonchalante Hein van Dee tegen subtopper Paul van de Lem stond het bij de eerste tijdcontrole 5-5. De zege tekende zich echter toen al af. Frans Teijn bleef zeer geconcentreerd spelend op de been met een knappe remise als resultaat. Wim Bremmer drukte voorbeeldig langzaam maar zeker Daan van Os over zijn eigen achterlijn van het bord.
Hans Giphart behaalde tegen Barbara Graas een plusremise. Na een leuk offer zat hij plotseling aan de goede kant van het bord, maar zijn tegenstandster wist net te ontsnappen. Fred Ivens bezorgde het team het beslissende elfde punt. De Naaldwijkse veteraan (68) had weer een superseizoen en is met 19 uit 11 topscorer van de hoofdklasse geworden. Herman Vroom ten slotte knokte zich over zijn dip heen en dwong de Noord-Hollandse kopvrouw Vitalia Doumesh zelfs om naar een benauwde remise af te wikkelen.
Het eerste team is met dit resultaat met 10 punten uit 11 wedstrijden op een zevende plaats geëindigd. SNA uit Heerhugowaard werd op de valreep kampioen door concurrent Micone te verslaan. TDV 2 en PWG degradeerden. Een aantal andere teams speelt nog promotie/degradatiewedstrijden op 10 maart.
De laatste wedstrijd van het tweede - zonder topscorer Roy Bidesi, Ashok Mahabier en Harry Zandvliet - was in het idyllische Brandwijk, tegen De Kroonschijf Molenaarsgraaf (een ander piepklein dorpje in de polder).
Ron de Vaal opende de score met een remise tegen een gelijkwaardige tegenstander. Alex Kruyshoop trof een speler die een maatje te groot was (de sterkere spelers van de thuisclub zaten in het midden), al kon hij met een schijf minder nog aardig tegenstand bieden. Radjesh Lachman trok de stand gelijk. De resterende zagen er vrij gunstig uit, zodat het seizoen toch nog enigszins positief kon worden afgesloten. Radjin Chandarsing en Rinus Snellaars verloren echter, Rinus op een schlemielige wijze. Via Frans Poorter (remise) en Jan Schreurs (winst op een jeugdspeler) kwamen we nog enigszins terug. Op papier had Moen Lachman ook winstkansen, maar de jeugdspeler wist hem op remise te houden. Hans van de Vijver had na 41 zetten het remiseaanbod afgeslagen en zijn tegenstander ging aan het eind met beide punten aan de haal. De remise van Radjendrenath Kalloe was toen alleen nog maar voor de statistieken.
Het zag er meteen al zorgwekkend uit. Frans Teijn leed aan damblindheid en kwam al snel twee schijven achter, Herman Vroom speelde in het klassiek weer 36-31 en keek toen tegen een positionele puinhoop aan en Hein van Dee kwam tegen de Brabantse topscorer Toine Brouwers steeds slechter te staan met een bijkans onvermijdelijke nederlaag tot gevolg.
Daar tegenover stond alleen de snelle winst van topscorer Fred Ivens (17 uit 10), die op klaarlichte dag de winst forceerde. Hans Giphart stond al snel erg goed tegen de ingevallen voormalige DC Den Haag-voorzitter Cees van Belle, die echter terug kwam en pas in een vier-om-vier de beslissende fout maakte.
Daarmee was het Haagse kruit echter wel verschoten. Wim Bremmer en Jeroen Kos moesten met remise genoegen nemen, een resultaat waar Gerard de Groot minder ontevreden over was. Piet Lodder belandde in een verloren eindspel na een hele goede winstkans te hebben gemist en Pertap Malahé z'n winstpogingen strandden tegen de sterke Eddy Budé op een giftige finesse waarna het vechten tegen de bierkaai was.
Gesteund door de elfde en twaalfde man begon het tweede team aan de laatste thuiswedstrijd van dit dramatische seizoen. Nummer drie Verhaar/DVA dat nog volop kansen heeft op de play-offs kwam op bezoek. Nu waren het eens de tegenstanders die niet op volle sterkte aantraden. Zou het dan toch gaan lukken??
Ron de Vaal trof een jeugdspeler en opende met een overwinning. Radjin Chandarsing had ook een jeugdige tegenstander. Hij kon de score verdubbelen, maar liet zijn stand nog remise lopen. Dit betekende wel zijn eerste punt. Roy Bidesi boekte weer een overwinning. Radjendrenath Kalloe had zijn debuut voor Damclub Den Haag vast anders voorgesteld, helaas verloor hij. Frans Poorter, Jan Schreurs en Ashok Mahabier voegden elk een knap punt toe aan de stand, 8-6. Moen Lachman had een lastige stand, maar er waren zeker kansen op eveneens een punt. Helaas mocht dit niet zo zijn. Harry Zandvliet zorgde voor een 9-9 tussenstand, zodat alle ogen gericht waren op Rajesh Lachman. Het 4-om-2-eindspel bleek echter net niet te winnen. Maar gelukkig is die ellendige nul verdwenen!
De laatste wedstrijd is op 25 februari tegen De Kroonschijf in Brandwijk.
Topscorer Fred Ivens gaf met een verrassende damcombinatie zijn teamgenoten het goede voorbeeld. Radjesh Lachman, invaller voor Gerard de Groot, kwam er niet aan te pas, waardoor de Zeeuwen weer op gelijke hoogte kwamen. Maar Pertap Malahé ging na de afbraak van de sterk ogende aanvalsstand van zijn tegenstander met een superieur speelplan en een serie krachtzetten recht op de winst af, al miste Ko Louwerse wel een onooglijk remisegaatje. Ook captain Jeroen Kos zette door middel van een sterke voorpost in het centrum Daaf Kasse fraai van het bord. De Zeeuw was zo gedesillusioneerd dat hij wel erg vroeg opgaf.
Piet Lodder gaf de Zeeuwse kopman Johnny de Leeuw dapper en goed partij. Pas na een foutief offer in het late middenspel ging het mis. Hein van Dee bouwde een mooie aanvalsstand op. Hij won met een kleine combinatie een schijf en werkte het vervolg onberispelijk af. Hans Giphart liep met een gedurfde aanval storm tegen Aart Walraven, die bezweek onder de massieve aanval en in een drie-om-drie kon opgeven.
Frans van Eenennaam scoorde met een keurige remise tegen Cees Rijk het beslissende elfde punt. Het drama van Herman Vroom maakte toen gelukkig niet meer uit. Hij speelde ook tegen invaller Jacob Provoost (ratingverschil ruim 550 punten!) een dramatisch slechte partij en liet zich in een klassieke stand in de luren leggen. Frans Teijn tenslotte kon met een prima punt de eindstand op 12-8 bepalen.
Eindelijk op bijna volle sterkte werd in Gorinchem aan de wedstrijd in "de kelder van de tweede klasse D" begonnen. Mogelijkheden te over dus om van de nul af te komen. Alex Kruyshoop vergreep zich helaas en kreeg een damcombinatie tegen en kon opgeven. Maar Rinus Snellaars trok de stand in evenwicht. Een foutje van Jan Schreurs in het eindspel werd afgestraft en een regelmatige remise van Frans Poorter zorgden voor een 5-3 tussenstand. Kopman Harry Zandvliet trof het jongste teamlid, die hij pas in het eindspel een fout kon laten maken, 5-5. Ashok Mahabier zette het team op voorsprong via een overwinning op de topscorer van GDC 2 en behoudt hiermee zijn 100% score. Het werd 7-7 toen Ron de Vaal de punten aan WK-ganger Thijs Verboon moest laten, deze won het 5-om-2-eindspel. Met Roy Bidesi en Moen Lachman nog bezig zou het erom spannen wat de eindstand zou worden. Roy won in elk geval zijn partij, zodat één punt toereikend was om met een gelijkspel huiswaarts te keren. In het eindspel raakte Moen echter de weg kwijt en daarmee ook het zicht op de remisehaven.
Er resten nog twee wedstrijden, de volgende is een zware, op 11 februari thuis tegen Verhaar/DVA en op 25 februari in Brandwijk tegen De Kroonschijf, waar opnieuw kansen zijn om het seizoen niet puntloos te eindigen.