Het eerste team is na vier van de elf competitieronden in de hoofdklasse B opgestoomd naar de derde plaats met slechts één punt achterstand op koploper CEMA. Het werd in Dordrecht 11-9 na een vreemde wedstrijd waarin vele partijen een andere uitslag kregen dan halverwege werd verwacht.
Wim Bremmer maakte al snel gehakt van de jonge Job Arts en ook de nederlaag van Herman Vroom tegen Nico Knoops was normaal. Topscorer Fred Ivens (6 uit 3) gaf het startsein voor een korte tussensprint. Hij toonde zich in een dun half-klassiek standje superieur aan Rob van Eijk. Hans Giphart counterde tegen zijn oude club keurig Joop Roedolph van het bord door middel van een kleine combinatie. Pertap Malahé verblunderde tegen Jelle Groeneveld al vroeg in het middenspel een schijf maar kwam door vasthoudend spel met de schrik vrij. De laatste meevaller was de remise van Piet Lodder tegen de Dordtse kopman Arie van de Weteringh. Met een fraaie finesse in het late middenspel maakte hij aan al zijn problemen een eind. In feite de beslissing want Jaap van Galen stond met een enorme aanvalsstand huizenhoog gewonnen tegen invaller Kees van Dijk. Gerard de Groot had na een dubieuze partij tegen hekstellingspecialist Randy Horne toch nog grote kansen weten te creëren, maar moest toch met remise genoegen nemen. Dat dat het elfde punt was vergoedde veel.
Dat Roy Bidesi en Jeroen Kos (tegen Fred Roedolph en Anton Kosior) het eindspel niet meer konden redden was niet echt meer van belang. De derde overwinning betekent dat Den Haag vooralsnog in de top van het klassement meedraait.
Het eerste achttal boekte in de derde ronde van de WHDB-competitie een onverwachte monsterscore tegen promovendus De Lier, dat met 13-3 diep moest buigen. Den Haag beschikte over een aantal invallers maar dat bleek dit keer geen verzwakking. Harry Zandvliet, 's middeags op de Zeelandbrug met z'n auto net met de schrik vrijgekomen, gaf het goede voorbeeld door Piet van Staalduinen te verrassen met een damzet en een 'kleintje' na. Herman Vroom stond lang bepaald ongemakkelijk maar Wim Boer wilde geen ijzer met handen breken waarna tot remise werd besloten. Jeroen Kos trok optimaal profijt van zijn ver vooruitgeschoven randschijf op 15 toen Martin van der Hout verkeerd opbouwde. De Westlander wilde niet de gifbeker helemaal leegdrinken en gaf niet ten onrechte voortijdig op.
Piet Lodder bracht met een origineel plan Teun Dekker in onoverkomelijke problemen en Jaap van Galen dwong eenvoudig eerst schijf- en later partijwinst af tegen Peet van 't Wout. Aan bord 1 speelden Wim Bremmer en Peter van der Stap een zware positiepartij waarbij de nummer drie van het Europese veteranenkampioenschap een halve hekstelling op het bord bracht en waar de Den Haag-kopman centrumoverwicht tegenover stelde. Het werd uiteindelijk een gelijkwaardige remise. Fred Ivens nam veel risico's tegen Frans Slot die uitstekend speelde en zelfs een schijf had kunnen winnen. Nu brak Ivens door naar dam, overzag de winst in één zet maar had de mazzel dat de Lierse routinier in het eindspel de laatste finesse over het hoofd zag. Rajesh Lachman won na hevige strijd een schijf tegen Jerry de Nijs. In nijpende tijdnood kwam ten slotte een remisestand op het bord.
De derde wedstrijd van Den Haag 2 was opnieuw een uitwedstrijd, het nog ongeslagen Naaldwijk 2 was de tegenstander. Radjin Chandarsing liet zich door een damcombinatie verrassen, hij stond verloren, maar wist tot afgrijzen van Ard van Wingerden met enig geluk die dam te vangen. Daarna was het glad remise. Hans van de Vijver overzag een simpele combinatie waardoor Geert van Marrewijk naar dam kon lopen. Ook deze dam kon gelukkig onschadelijk worden gemaakt, waarna de vrede werd getekend. Paul Heskes en zijn oud-clubgenoot Nico Zwinkels speelden een gelijkopgaande partij. Nico nam op een gegeven moment een 5-om-5 wat meteen een remise opleverde. En de vierde remise kwam op naam van Moen Lachman die de punten deelde met Ton van de Ende.
Het eerste tiental liet in de derde ronde van de KNDB clubcompetitie zien dat het in de hoofdklasse B tot de betere teams behoort. VAD werd met 13-7 op de slachtbank gelegd. Een terechte uitslag die voor de Amsterdammers zelfs nog desastreuzer had kunnen uitpakken. De Brink-brigade is nu opgeklommen naar de zesde plaats met uitzicht op meer.
Captain Jeroen Kos had een 'makkie' omdat zijn tegenstander niet kwam opdagen. Hij moest vanaf de zijlijn toezien hoe het eerste langzaam op stoom kwam. Na twee uur spelen leek de strijd nog gelijk op te gaan, met enkele licht voordelige standen, maar zeker ook met een paar moeilijke standen.
Fred Ivens - 's nachts teruggekomen uit Berlijn van het EK veteranen – doorbrak als eerste de impasse en boekte aan bord tien een mooie zege op Rob van Westerloo, al werd de partij op het eind door wederzijdse onnauwkeurigheden ontsierd. Na gelijkwaardige remises van Jaap van Galen en Hans Giphart scoorde Wim Bremmer zijn eerste winstpartij tegen Huib van der Vossen die lang onder druk stond en met een fraaie eindspelfinesse te grazen werd genomen.
Piet Lodder hield keurig kopman Herman van Westerloo in bedwang, nadat hij in een lastige stand terecht gekomen was, opnieuw door een damcombinatie die Piet zelf in gang had gezet. Ook Herman Vroom hield aan een verloren stand nog een punt over. Na deze twee meevallers kwam de zege niet meer in gevaar.
Al had het verschil nog groter kunnen zijn. Roy Bidesi leek met voortreffelijk spel op weg naar een eclatante zege maar kreeg na een moment van damblindheid een 'nul' te slikken. En ook Gerard de Groot moest hard voor zijn remise werken, nadat hij iets te lang op winst gespeeld had. Pertap Malahé gaf de overwinning uiteindelijk gestalte door een overmachtseindspel onberispelijk af te werken.