Net als bijna alle andere jaren ging Heemstede met de volle buit naar huis. Een 13-7 nederlaag was een terechte uitslag. Al snel was het 2-0 voor de gasten. Elke dammer overkomt het wel eens, een vorm van damblindheid. Gantwarg trapte onlangs in een simpel zetje tegen Provoost en nu was het Arie Bom die op ongelukkige wijze verloor. Ook Radjin leverde al vrij snel materiaal  en punten in. Jan Schreurs probeerde het wel, maar bleek niet opgewassen tegen zijn ervaren en sterke tegenstander. Hein van Dee had overduidelijk geen zin in een vlakke partij en zette een partie Bonnard op het bord. Op het moment dat zijn tegenstander dacht de slingers op te kunnen hangen, bleek dat Hein toch wat verder gekeken had en toverde een winnende dam op het bord. Ook Frans Poorter speelde weer uitstekend en haalde een verdienstelijke remise tegen Heemstedes sterkste speler, Ron Tielrooij. Toen ook Paul Heskes overtuigend won, leek er nog een kansje te zijn. Rinus miste echter een goede voortzetting en moest later zelfs capituleren. Alfred is al een tijdje uit vorm en verprutste op eenvoudige wijze een goede stand en moest een schijf inleveren. Dat het nog remise werd, was te danken aan zijn tegenstander die consequent weigerde de beste zet te spelen. Bas kon net niet winnen, maar speelde verder prima. Harry Zandvliet speelde een leuke en spannende partij, maar greep uiteindelijk toch mis en stond daarmee met lege handen.