Het eerste team kampte in de voorbereiding naar de wedstrijd tegen Samen Sterk met forse tegenslag. Het was al bekend dat Fred Ivens niet mee kon doen, maar het afvallen van Jan Kok en Gerard de Groot was een streep door de rekening. Gelukkig had Hans den Engelsman begrip voor deze overmachtssituatie en toonde zich flexibel door mee te spelen. De andere invallers waren Hein en Alfred. De invallers (behalve de laatste) werden ook de matchwinnaars. Wim speelde een spannende en prima partij met een mooie voorpost op 23. De complicaties werden Martin van der Sluis teveel en met een doorbraakcombinatie ten koste van 2 schijven konden de eerste punten genoteerd worden. Piet Lodder en Herman Vroom speelden beide degelijke remises. Jeroen Kos probeerde het wel, maar echt voordeel kreeg hij niet. Ook Pertap deelde de punten met de dammende burgemeester, Jo Fijen. Een tegenvaller was het verlies van Frans tegen Jeroen Stolwijk. Een gelijklijkende stand verwaterde snel met onafwendbaar verlies. Hans speelde echter weer aardig als vanouds. Hij verplaatste zich snel door de opening en bereikte winnend voordeel, al kostte het toch de nodige zweetdruppels om de punten veilig te stellen. Alfred leek lange tijd toch net iets makkelijker te staan in een klassieke partij. Mogelijk doordat hij dit speltype niet graag speelt, miste hij toch de juiste voortzetting en trok uiteindelijk in een “wederzijdse Ghestem” aan het kortste eind. Een 8-8 tussenstand. Hein hield zijn stand overzichtelijke en wachtte geduldig op een mogelijke fout. Die kwam ook en Hein zette zijn schijfwinst vakkundig in winst om. Jaap kon tenslotte net niet winnen van Micha van Tol. Deze overwinning zou nog wel eens een erg belangrijke kunnen zijn.