De uitwedstrijd tegen het derde team van Van Stigt Thans werd met 12-8 verloren. Deze ploeg is met name te sterk voor ons in de breedte. Het waren vooral kleine finesses die het wedstrijdbeeld bepaalden. Ben verloor al snel door een kleine damcombinatie. Daar stond wel een winstpartij van Radjin tegenover in een rare wedstrijd. Positioneel stond Radjin slecht met een wel heel topzware korte vleugel en nauwelijks centrum. Toch wist hij zich hieruit te redden en wist een schijfje te winnen met vrij snel later de partij. Ook Paul liet zich in een vrijwel gelijkwaardige stand verrassen en dat overkwam ook Alex. Hans van de Vijver wist in een knappe partij Matthijs Broek op remise te houden. Het jeugdig talent Michiel Torn speelde beheerst tegen Frans Frentrop. Langzaam werden de sleutelvelden veroverd en in een 5 om 5 stand was verlies onontkoombaar. Een 9-3 tussenstand als resultaat. De spannendste partijen waren nog bezig. Er gloorde nog een klein beetje hoop toen Bas zijn tegenstander langzaam maar zeker overspeelde. Alfred speelde tegen Edwin Torn en stond vanaf de opening enigszins onder druk en kwam uiteindelijk in een korte vleugelopsluiting terecht. Daar leek hij zich goed uit te redden, maar zoals wel vaker vergat hij in een dun standje de zetcontrole. Met hangen en wurgen en profiterend van de tijdnood van Edwin sleepte hij nog een puntje uit het vuur. Frans van Eenennaam speelde aan het hoogste bord geconcentreerd en goed, maar moest opnieuw in een teleurstellende remise berusten. De derde Frans, Poorter genaamd, speelde prima. Met enige tempo’s achterstand liet hij de positie kantelen naar klassiek, een speltype wat hem wel toevertrouwd is. Hij moest dit keer echter lang spelen om een kleine onnauwkeurigheid in remise te laten eindigen.