De glimlach op de gezichten van de spelers van het eerste was veelzeggend. Na vele net-niet-resultaten was net de eerste competitiezege geboekt en kan het tiental zich in theorie zelfs nog handhaven ook. Maar dan moet wel allereerst in de laatste ronde worden gewonnen van de Amsterdamse titelpretendent Hiltex, dat een punt achterstaat op koploper Van Stigt Thans en derhalve alleen bij winst is gebaat.
De 11-9 overwinning op DEZ was even verdiend als zwaarbevochten. Zonder Hans den Engelsman, Robin Vogelaar en Piet Lodder was het in Culemborg tegen de leeggelopen landskampioen van vorig seizoen aanvankelijk een gelijkopgaande strijd. Frans van Eenennaam kon zijn stunt van twee weken geleden (remise met grootmeester Goudt) niet herhalen en werd al vlak na de opening afgetroefd door Daan van Os. Jaap van Galen overklaste de tienjarige (!) invaller Freek van Stijn en maakte de stand snel weer gelijk. Daarna boekte Stefan Stapper een gelijkwaardige remise tegen de sterke Tjeerd Harmsma.
Na de eerste tijdcontrole waren er nog zeven partijen aan de gang. Gerard de Groot had net te weinig voordeel tegen Kees van den Bosch nadat hij in het middenspel met een lichte combinatie ontsnapte uit een wurgende omsingeling. Cruciaal was de remise die Patrick Stork na een bloedstollend tijdnoodgevecht in een partij met een niet-alledaags spelbeeld uit het vuur sleepte tegen voormalig WK-ganger John van den Borst. Fred Ivens zette met een goede technische zege op Rien Claassen de Brink-brigade op voorsprong. Jeroen Kos miste na een mooie, zware positiepartij achteraf de winst tegen de nationale juniorenkampioen Pieter Steijlen. Wim Bremmer zag na een afgedwongen schijfwinst Jan Riesthuis nipt ontsnappen en wacht nog steeds op zijn eerste competitiezege. Alfred van Lenthe koos in een omsingelingspartij tegen Robert-Jan van den Akker voor het verkeerde plan en belandde uiteindelijk in een verloren eindspel. Pertap Malahé was zoals wel vaker de redder in nood en was in een dun klassiekje Bram Verhoef te slim af.