De 10-10 in Den Bosch was een juiste afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Gerard de Groot moest voor de winst gaan, maar zag zijn partij-opzet mislukken. Hij hield de stand echter onoverzichtelijk en werd daarvoor beloond met een combinatieve winst. Robin Vogelaar speelde een vrij vlakke remise tegen de geestelijk vader van damprogramma Flits en captain Jeroen Kos zag na een onnauwkeurigheid tegen Harry Kolk alle muziek uit de stelling verdwijnen. Ook Stefan Stapper bereikte niet meer dan een klein voordeel tegen Hans Ladage. Subtopper Wim van der Kooij en Wim Bremmer gaven elkaar in een klassiekje niets toe.
Derhalve was de voorsprong slechts twee punten toen Excelsior terugkwam. Piet Lodder miste tegen de sterke Ingo Greveraars de beste verdediging en werd volgens de regelen der kunst opgeknoopt: 6-6. Pertap Malahé kon het niet bolwerken tegen kopman Frank Teer, die al op de tweede zet in de aanval mocht gaan en toen stond Den Haag ineens achter.
Een tegenvaller was de remise van Hans den Engelsman tegen Ron Entken die verloren heeft gestaan en langs het randje van de afgrond ging. Jaap van Galen was degene die onverwacht toch nog een punt veilig stelde. Hij profiteerde na een remisecombinatie bekwaam van een onnauwkeurigheid in het eindspel van ex-NK-finalist Mari van Ballegooijen en bracht een winnend afspel op het bord. Fred Ivens tot slot kwam niet verder dan licht voordeel tegen Jan van den Hooff maar moest door een wat lichtzinnig optreden na de eerste tijdcontrole nog de remise veilig stellen: 10-10.