De reserves van Den Haag hadden er zin in tegen Scheveningen, een echte stadsderby. In dit soort wedstrijden kan het alle kanten op, zo ook nu. Na circa 3 uur spelen waren de dubbele cijfers al bereikt, al ontbrak het niet aan enig fortuin. Frans Frentrop won al snel een schijf, maar moest toch het langs van allen knokken om de overwinning vast te stellen. De tegenstander van de andere Frans was nog in de ban van Sinterklaas en liet een 1-om-3 toe. Herman en Jan overklasten hun tegenstanders met snelle, positionele overwinningen. Roy had geluk. Engelbertus Pronk speelde een zeer goede partij en won een schijf, totdat zenuwen hem parten gingen spelen en Roy de vierde overwinning liet aantekenen. Bas speelde aan het eerste bord tegen Arie te Lindert. Zoals gewoonlijk kwam Bas in tijdnood, maar nam een mooie combinatie die weliswaar qua schijven gelijk bleef, maar qua positie riant genoeg bleek voor de overwinning. Hein had zijn gedachten begrijpelijk bij zijn vader in het ziekenhuis en trof het bovendien niet met Roel Langendam als tegenstander, in een goede stand verwisselde hij 2 zetten en moest uiteindelijk het onderspit delven. De voorzitters van beide verenigingen troffen elkaar. Alfred profiteerde optimaal van de tijdnood van Johan Pronk. Een van de vele kleine finesses werd de Scheveninger fataal. Paul leverde al vroeg in de wedstrijd een schijf in, weliswaar met enig compensatie. Hij knokte echter knap naar een punt tegen Piet Rozenboom, die bewust laag was gaan zitten om eerder thuis te kunnen zijn. Arie speelde een prima partij tegen de sterke Nico Mondt en remiseerde verdienstelijk. Het duurde vervolgens nog tot kwart over zes (!) voordat de laatste twee punten door Frans Frentrop aan het totaal werden toegevoegd.