Het eerste team is na een lange reeks van overwinningen tegen een nederlaag aangelopen. De Haarlemse Damclub was met maar liefst 13-7 te sterk. Waar het in veel voorgaande wedstrijden vaak een beetje mee zat, zat het nu heel erg tegen.

Het ging al vroeg in de wedstrijd fout aan de hoogste borden tegen de Haarlemse toppers Mark Deurlo en Stefan Stolwijk. Gerard de Groot had tegen Deurlo best een goede opening. In een vrijwel contactloze stelling lette Gerard even niet op en trapte in een 3-om-3 doorbraak. Hetzelfde lot trof Piet Lodder. Tegen Stolwijk kwam hij zeer sterk uit de opening, maar hij liet zich onnodig naar de bordrand dringen en bleef daardoor net buiten het bereik van de remise. Roy Bidesi kreeg helaas geen kansen tegen een invaller, dus was de stand al snel 1-5 in het voordeel van de bezoekers.

Jan Kok had geen klagen toen zijn tegenstander een hele reeks mindere zetten produceerde. Hij won dan ook gedecideerd. Inmiddels stond ook Frans Teijn verloren. Frans kreeg nog een kans op remise aangeboden door af te wikkelen naar een theoretisch 4-om-2 eindspel, maar toen hij dat naliet was het ook voor hem gebeurd. En de achterstand werd nog groter toen Pertap Malahé ten onder ging aan een overbelaste lange vleugel. Pertap kwam nog wel in de buurt van de damlijn, maar dam halen was steeds onmogelijk.

Toch was er bij de 3-9 achterstand nog wel een klein kansje. Het kleine voordeel van Hein van Dee bleek tegen de taaie Roberto Vesciano onvoldoende voor winst, maar zowel bij Bas Baksoellah, Nico Leemberg en Hans den Engelsman leken er mogelijkheden te zijn. Helaas trapte Bas in een gewonnen stand nog in een valstrik die zijn tegenstander een remise opleverde. Hans den Engelsman werd opnieuw niet beloond voor een strategisch mooi gespeelde partij en moest in remise berusten. En ook het optisch voordeel van Nico werd in werkelijkheid niet concreet.

Een 7-13 nederlaag derhalve, maar na alle fraaie overwinningen van dit seizoen, was dit niet meer dan een klein smetje op een nu al goed damseizoen.