Op 9 januari speelde het eerste WHDB-team de eerste wedstrijd in de play-offs van de hoofdklasse. In Rotterdam werd echter kansloos verloren van Constant-Charlois. De enige lichtpuntjes in deze wedstrijd vormden de remises van Roy Bidesi tegen Ben Smeenk en van Rajesh Lachman tegen Djin Jharap. Van Stigt Thans werd door winst op hun tweede ook al kampioen in de hoofdklasse zodat de resterende wedstrijden eigenlijk nergens meer om gingen.
In de thuiswedstrijd op 23 januari tegen Van Stigt Thans 2 kon daarom lekker vrijuit gespeeld worden. Fred Ivens gaf het goede voorbeeld door na 13 zetten al Dick van de Kerkhoff op huisvlijt te verslaan. Stefan Stapper verdubbelde de voorsprong al snel. Herman Vroom overspeelde zijn opponent positioneel maar liet hem op het eind toch nog glippen.
Na een benauwde ontsnapping van Gerard de Groot uit een Partie Bonnard zorgde Ashok Mahabier voor een stuntje. Hij versloeg met een prima gespeelde flankpartij de ervaren Leo Mous. Ook Jeroen Kos had een goede dag met winst - na heel veel remisepartijen - op Vlaardingse kopman Ton Burgerhout. Hij is met 17 uit 9 nog steeds de absolute topscorer.
Helaas maakte Arie Bom een foutje dat hem de partij kostte. Na een remise van Rajesh Lachman werd de eindstand 11-5. Resteert nog één wedstrijd tegen kampioen Van Stigt Thans op 6 februari in De Brink.
Het jaar kon niet beter beginnen voor het tweede team. DEZ Reeuwijk werd op een nederlaag getrakteerd. Deze werd voornamelijk bewerkstelligd aan het begin van de wedstrijd door overwinningen van Leo van Teijlingen, Piet Lodder en Rinus Snellaars (en dat in een thuiswedstrijd). Daarna volgden 6 remises, waarvan er enkele wellicht in een overwingen hadden moeten eindigen, gezien de ratingverschillen. Bas Baksoellah zorgde nog voor enige opschudding, hij leek na het vallen van zijn vlag de 50 zetten niet gehaald te hebben, zo vond ook zijn tegenstander Hans de Knikker. Ook na naspelen kwamen ze er niet uit. Arbiter Francis Huijsen besloot door te laten spelen, alsof ze de zetten hadden gehaald. Dit bleek achteraf ook het geval te zijn, maar toen was het al te laat. Bas had op reguliere wijze al verloren.
27 januari is het team te bewonderen in Het Kalhuis in de stadsderby tegen Scheveningen.
Drie dagen na de wedstrijd in Den Hoorn stond alweer een wedstrijd tegen een team van DOS op de agenda. Talha Qari gaf het goede voorbeeld door te winnen van van Abel Kielema. Ook de andere 3 spelers stonden beter, maar wisten dit niet te verzilveren. Sterker nog, alleen Alex Kruyshoop voegde nog een punt toe aan de eindstand met een remise tegen Leen v.d. Kruk. Rinus Snellaars hielp zijn goede stand om zeep met een 2-om-2 met wederzijdse doorbraak, alleen kon Cees van Atten die van Rinus verhinderen. Moen Lachman probeerde van alles om van Jan Dekker combinatief te winnen, maar kwam daarbij positioneel minder te staan en hij moest, voor het eerst dit seizoen, een nederlaag incasseren.
Er rest nog 1 wedstrijd, uit tegen Naaldwijk 2, die er voor zal moeten zorgen dat bij de 1e 5 geëindigd gaat worden en dat zo volgend seizoen in de nieuwe 2e klasse mag worden uitgekomen.
Het eerste WHDB-team heeft het nog net gered om de kampioenspoule te halen. Twee weken geleden werd op vrijdagavond in Schiedam kansloos verloren van het ongeslagen Van Stigt Thans. Er werd aangetreden met zeven man. Leo van Teijlingen was op het allerlaatste moment gevonden als invaller maar werd vertraagd door autopech.
In de laatste ronde stond ODB/HaegheZ 1 op het programma. Er moest nog een punt gehaald worden om een plek bij de eerste vier veilig te stellen en daarmee deelname aan de play-offs om het kampioenschap. Behalve ODB, waren ook CCR en Van Stigt Thans 2 kanshebbers voor de resterende drie plekken naast Van Stigt Thans 1.
De wedstrijd begon voorspoedig. Arie Bom behaalde een probleemloze remise tegen Roel Langbroek en Wim Bremmer stond zo goed als gewonnen tegen Peter van Eck. Een tegenvaller was echter de remise van Robin Vogelaar tegen Hugo Simons. Tot overmaat van ramp beging Wim een blunder en verloor. Ook Ashok Mahabier trapte in een zetje tegen Christien Fung. Een positionele overwinning van Jeroen Kos op Anko Baksoellah en een combinatieve van Jaap van Galen op Hans Jacobsen maakte de stand weer gelijk.
De kans op een goede afloop werd groter toen Rajesh Lachman aan bord 1 tegen grootmeester Hans Jansen met een schijf achter toch nog remisekansen kreeg. In een drie-om-één dammeneindspel werd lustig doorgedamd door Jansen maar Rajesh ontweek zeer bekwaam alle valstrikken. Door dit doorspelen voelde Gerard de Groot zich ook gedwongen om een voordelig drie-om-twee eindspel door te spelen. Toen dit echter toch remise werd, werd de spaning nog verder opgevoerd. Toen Rajesh nog vijftig seconden overhad en er ondertussen al wederzijds minstens dertig zetten gespeeld waren, werd geconstateerd dat het er toch echt meer dan 16 waren en de partij dus reglementair remise. De eindstand was daarmee 8-8 en daarmee het eerste bij de bovenste vier.