Pas vlak voor de eerste tijdcontrole kwam de Huissense opponent op voorsprong door grootmeester Gérard Jansen die Robin Vogelaar murw speelde. Een enorme tegenvaller was het verlies van Stefan Stapper die in gewonnen stand van de tijdnood van Alex Mathijsen wilde profiteren en in een zetje liep. Die klap kwam Den Haag niet meer te boven al waren de remises van Jeroen Kos en Jaap van Galen tegen respectievelijk Fred de Koning en Joost Hendriksen regelrechte meevallers. En passant veroverde Gerard de Groot de scalp van wereldtopper Alexander Baljakin die in een betere maar remise-achtige stand op verloor door de klok te laten lopen. Patrick Stork verzaakte niet en pakte keurig een punt tegen Geert van Aalten en Wim Bremmer deed hetzelfde na een mooie positiepartij tegen oud-wereldkampioen Guntis Valneris.
De laatste partijen duurden tot na vijf uur en er kon nog steeds gehoopt worden op een miraculeuze 10-10. Hier bleek echter de klasse van een ervaren ereklasseteam. Piet Lodder verdedigde zich met verve tegen het talent Jasper Lemmen maar strandde in het zicht van de (remise)haven. Een tegenvaller was ook de verliespartij van Fred Ivens die tegen nationale jeugdtrainer Johan Krajenbrink eerst de - vermoedelijke - winst en later ook nog de remise verzuimde. Pertap Malahé kreeg een gunstig eindspel op het bord tegen Theo Berends maar moest na zes uur spelen met remise genoegen nemen: 13-7. (FI/GdG)