Leiden is voor het eerste team altijd een lastige tegenstander. Vorig jaar was het 10-10, maar er werd ook wel eens verloren. LDG raakte Evert Dollekamp kwijt en ook Evert Bronstring speelt onregelmatig, maar ook Den Haag verloor wat speelkracht afgelopen jaren.
De opening was in ieder geval voor ons. Frans Teijn haalde met twee combinaties de winst al snel binnen. Roy Bidesi en zijn tegenstander besloten na precies 40 zetten tot remise. Daarna bleef het een tijd stil en op diverse borden zag het er niet zo best uit. Dat kwam het eerst tot uiting in de partij van Frans van Eenennaam, die aan een overvolle rechtervleugel ten onder ging.
Daarna waren er een paar meevallers. Herman Vroom had zich nogal roekeloos in een rechtervleugelopsluiting laten zetten, had al snel een schijf moeten verliezen, maar sleepte er met wat geluk toch nog een gelijkspel uit. En Reza Ghafoerkan raakte in een lastige stand een schijf kwijt, maar wist met nauwkeurig spel ook de remise veilig te stellen.
Nico Leemberg speelde een sterke aanvalspartij, maar deze bleek niet winnend. Pas daarna kwam Den Haag weer op voorsprong door de winst van Hans den Engelsman, die aan bord 1 een van de mindere Leidenaren vond. Bas Baksoellah mocht tenslotte ook niet klagen over het punt dat hij binnen haalde. Daarentegen vergooide Gerard de Groot de winst doordat hij in het eindspel een dubbeloffer niet zag aankomen. Iedereen rekende al op een 11-9 overwinning toen Hein van Dee met een meerslagfinesse onverwacht de winst binnen haalde. Hein behield daardoor zijn 100% score deze competitie en de einduitslag werd zelfs een beetje geflatteerd 12-8.