Een gehavend Combinatieteam moest naar Alblasserdam, dus het was zaak de schade beperkt te houden. Nerin Bisseswar opende op een negatieve manier de score. Hij dacht af te ruilen maar moest twee schijven slaan, waarna Marcel van der Most ook nog eens naar dam kon slaan. Alex Kruyshoop trok de stand gelijk door combinatief Ruben Groenendijk te verslaan. Hierna ging het faliekant mis.
Sanjay Dhauntal speelde na twee jaar weer mee in de competitie. Helaas redde hij het niet tegen Yoshua van der Most. Ook Rob Dhoen trof het niet met Aat Verhaar als tegenstander, deze bleek een maatje te groot. Toen ook de niet geheel fitte Rinus Snellaars moest capituleren tegen Dylan Jongeneel was 8-2. Hedwig Callender kwam tegen Jaap van der Dussen niet verder dan remise. Dit zat er voor Radjin Chandarsing ook in, maar hij haalde op het verkeerde veld dam en Wim IJsselstein haalde beide punten binnen. Radjin miste eerder schijfwinst, zodat de nederlaag extra zuur was.
De doorbraak die Pertap Malahé tegen Mijndert Verkaik nam, kostte drie schijven, had remise moeten opleveren, maar Pertap koos de verkeerde voortzetting. De partij eindigde in een verloren vier-om-een. Harold Jagram verdubbelde het aantal winstpartijen door Rien Visser te verslaan. Oedebhaan Dihal keek al snel tegen een vijandelijke dam aan, maar dit koste Remco Korteland een schijf en de dam had nagenoeg geen bewegingsvrijheid. Of het ergens gewonnen is geweest, laten we graag over aan de experts, maar Oedebhaan wist er nog een punt uit te slepen, zodat de eindstand 14-6 werd.
De competitie wordt afgesloten met twee wedstrijden tegen teams van HDC, op 15 februari komt het nog puntloze HDC 3 op bezoek en twee weken later gaat het CT bij en tegen HDC 2 spelen.
Het eerste tiental blijft in de kop van het klassement meedraaien en heeft nog steeds een goede kans op de promotiewedstrijd. Degradatiekandidaat Dordrecht werd met 12-8 verslagen.
Nadat de opstellingen waren uitgewisseld viel op dat aan de meeste borden een flink verschil in rating zichtbaar was. Er werden dus veel beslissingen verwacht. Dat werd het eerst zichtbaar bij Jeroen Wit en Gerard de Groot die al snel een schijf wonnen. Toch scoorde Dordrecht als eerste, aan een bord waar we het niet verwachtten. Hein van Dee liep tegen zijn eerste nederlaag aan toen hij in een vrij eenvoudige damcombinatie trapte. Dit werd als snel en even onverwacht recht getrokken door Herman Vroom. In een riskante stand nam hij een spectaculaire combinatie die hem twee dammen opleverde. Ton van Bokhoven gaf verbouwereerd op.
Gerard de Groot bracht Den Haag daarna op voorsprong en even later bekroonde Hans den Engelsman ook een positioneel fraai uitgespeeld partij met winst. Frans Teijn kon geen voordeel krijgen in zijn partij en speelde remise, maar Jeroen Wit vergrootte de voorsprong tot zes punten.
Daarna was het de beurt aan Dordrecht om iets terug te doen aan de borden waar zij rating voordeel hadden. Reza Ghafoerkhan kon het niet bolwerken tegen Nico Knoops. Ook Bas Baksoellah leek het moeilijk te hebben tegen Anton Kosior, maar ondanks de flinke tijdnood sleepte hij toch een remise uit het vuur.
Bij de 10-6 tussenstand duurden de twee resterende partijen nog erg lang. Nico Leemberg en Frans van Eenennaam hadden beiden een schijf gewonnen tegen de beiden heren Roedolph. Het voordeel bleek in de praktijk niet groot genoeg voor de twee punten, al zal onderweg de winst wel ergens gemist zijn. Eindstand derhalve 12-8, en dat is gewoon een mooi resultaat.
Voor het tweede team stond in ronde 10 de return tegen KDC op het programma. In Katwijk werd nipt met 5-7 gewonnen, dus het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Oedebhaan Dihal keek al snel tegen een achterstand aan, Arend van Beelen nam een dam, die weliswaar werd afgenomen maar dat kostte een schijf en met de schijf die Arend met de damcombinatie had afgesnoept, bleek dat te veel van het goede. Nico Leemberg trok de stand tegen John Bruin gelijk, een doorbraakcombinatie ten koste van een schijf bleek het begin van de overwinning. Alex Kruyshoop leek op remise af te stevenen tegen Cor de Jong, die in het eindspel een iets betere stand had. Desalniettemin zat remise er nog in, maar de Katwijker had nog een laatste troef.
Jeroen Wit won middels een plakker van Gé Berbee; twee geven, tegenstander op slag laten staan en zelf achter drie schijven lopen met tevens een doorbraak. Hans van de Vijver en Kees Plug maakten er een spannende partij van, met wisselende kansen, die niet altijd benut werden. Hans benutte er wel een en zorgde voor de 6-4. Frans Teijn trof wederom Jack van der Plas en was ook nu het langste bezig. Dit keer lukte het wel om beide punten in de wacht te slepen.
In ronde 11 is op donderdag 30 januari de wijkderby tegen DHD 2.
Na de goede overwinningen tegen koploper VAD en tegen Van Stigt Thans 3 ging het eerste team met een derde plaats de kerstvakantie in. Op 4 januari alweer wachtte de uitwedstrijd tegen WSDV 3, een team met veel jeugdspelers. In Wageningen aangekomen bleek dat maar liefst 8 van de 10 spelers tot de jeugd behoorden.
Al snel bleek dat veel Haagse spelers grote moeite hadden met het onbevangen spel van hun tegenstanders. Reza Ghafoerkhan werd daar het eerste slachtoffer van. Reza had al vanaf de opening een dodelijke kettingstelling opgebouwd, maar zijn tegenstander hield het lang vol. Juist nadat hij een winnende damcombinatie miste, was het de Wageninger die naar dam combineerde en stond het 2-0 in plaats van 0-2.
Veel later werd Jan Kok het slachtoffer van een damcombinatie. Jan nam de dam af, in plaats van zelf ook naar dam te lopen. De resterende 3 om 3 was uit. Hans den Engelsman en Bas Baksoellah maakten weer gelijk. Hans moest daarvoor positioneel behoorlijk diep gaan. Bas won in een volle stand in een omsingeling een schijf, waarna het snel uit was.
Daarmee was het leed allerminst geleden. Nico Leemberg, die tegen één van de twee seniorleden speelde, kwam met de schrik en een remise vrij nadat zijn tegenstander verzuimde een schijf te winnen. Daarnaast hadden Frans van Eenennaam en Frans Teijn zeer dubieuze standen.
De eerste Frans verloor al vrij snel na een mislukte remisepoging. Toen Gerard de Groot (de schijfwinst bleek onvoldoende) en Hans van Woerkom (tegen die andere senior) ook niet wisten te winnen was een goed resultaat verkeken. Door de nederlaag van Frans Teijn viel de beslissing. Hein van Dee was zoals gebruikelijk de laatste en hij boekte een zwaarbevochten overwinning.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat bleek maar weer in deze wedstrijd. De strijdlust van de Wagenings jeugd was mooi om te zien en alleen al daarom was hun overwinning terecht. Een goede stimulans om onze eigen jeugdafdeling verder uit te bouwen.
Zonder Edwin de Jager speelde het tweede team de return tegen MDV. Helaas kon zijn invaller, Wilfred Promes, het niet bolwerken tegen Patrick Scheffers. Alex Kruyshoop speelde knap remise tegen Nico Hoogenraad, die al snel tevreden bleek met een punt. Toen ook Hans van de Vijver het niet redde tegen Gertjan Voois, was het 5-1 voor de gastheren. Nico Leemberg trof op bord 1 Frans Boers. Nico wist zijn vroege schijfwinst in partijwinst om te zetten. Helaas keek ook Oedebhaan Dihal tegen een schijf achterstand aan en hij wist dit niet te compenseren zodat Arie Stoorvogel voor het eerste verlies van het tweede zorgde. Frans Teijn wilde de spreekwoordelijke eer redden door te proberen te winnen van Piet Rozenboom, maar deze kon de stand nog remise houden.
Hiermee zijn de teams dichterbij elkaar gekomen en zal het in de laatste vijf rondes spannend worden wie promoveert naar de Hoofdklasse!
Zaterdag speelde het eerste team tegen het Verenigd Amsterdams Damgenootschap, de koploper in de Eerste Klasse B. Een op papier veel sterker team en dat kwam ook tot uiting in de opstelling. Op acht van de tien borden was de rating in het voordeel van de Amsterdammers.
Hein van Dee had daar geen boodschap aan en nam na vier zetten de 1-om-2 die zijn tegenstander wagenwijd voor hem openzette. Dat was voorlopig het enige wapenfeit want de wedstrijd kabbelde geruime tijd rustig voort aan de overige negen borden.
Jeroen Wit was degene die de score opende met een remise aan bord 10. Jeroen stond eventjes onder druk maar redde zich bekwaam. Aan het bord van Herman was inmiddels de strijd volop losgebarsten. Zijn tegenstander drong hevig aan en Herman leek even onder de voet gelopen te worden. Hij wist echter sterk te omsingelen en zijn tegenstander moest de remise gaan maken. Deze deed dat echter niet nauwkeurig genoeg en Herman bracht ons op voorsprong. De remise van Frans van Eenennaam was alleen vermeldenswaardig voor de statistieken, maar Hans den Engelsman had reden tot klagen. Hij speelde een prachtige partij waarin hij door een combinatie een schijf won, maar zijn tegenstander eerder op dam was. Het eindspel dat hij berekend had, klopte precies, maar Hans was net te haastig in de afwerking en moest een ontluisterende remise accepteren. Na nog een remise, van Nico Leemberg, was het Frans Teijn die een verrassende winst boekte op Herman van Westerloo. Met een schijfoffer forceerde hij een doorbraak naar dam die na enig tegenstribbelen winnend werd verklaard.
De 8-4 voorsprong was nog geen garantie voor de teamwinst. Gerard de Groot speelde een mislukte omsingeling en miste in een 6-om-6 de remise. En ook Bas Baksoellah kwam er aan bord 1 niet meer aan te pas na een flinke tijdnoodfase. De stand was daarmee weer gelijk, maar intussen had Hein nog steeds zijn schijf voorsprong. Eerst speelde Harry Zandvliet een goede remise tegen Hanco Elenbaas. Het bord stond vanaf de tiende zet in vuur en vlam, waarbij de beste kansen steeds voor Harry waren. Bij de 9-9 stand was het Hein die voor het oog van het toegestroomd publiek zijn eindspelkwaliteiten mocht etaleren. Zijn Amsterdamse tegenstander had via een kleine combinatie afgewikkeld naar een 4-om-2 eindspel in een wanhopige poging de remise te bereiken. Hein speelde het echter goed uit, en haalde opnieuw de teamwinst binnen en handhaafde ook nog zijn 100% score (10 uit 5). Door deze uitslag blijft het spannend met vier verenigingen met 8 uit 5, waaronder DC Den Haag.
In ronde vijf toog het Combinatieteam naar Hazerswoude-Dorp, om aan te treden tegen Samen Sterk 2. Vooraf waren er enige (digitale) zweetdruppels om het team en de reis voor elkaar te krijgen, maar het resultaat gaf hoop op een goed resultaat, zeker na het uitwisselen van de teamopstellingen. Helaas verkeek Hedwig Callender zich bij achterlopen van de schijven van Arie van Diggele, een damcombinatie was het gevolg. René Nurmohamed dacht een drie-om-drie te nemen, maar Dick de Jong had een naslag. Dit bleek het begin van het einde. Nerin Bisseswar was op weg om het eerste punt voor het CT te scoren, maar hij dacht dat een twee-om-drie niet goed was, maar dat bleek damblindheid. Helaas gingen ook in deze partij de punten naar de thuisclub. Alex Kruyshoop had in Thomas van der Klis een geduchte tegenstander, die ook het betere van het spel had. Edoch, in het eindspel wist Alex de twee-om-vier-stand te reduceren tot een een-om-drie: remise. In het middenspel bleek de Alphenaar iets te onnauwkeurig, wat door Alex niet werd afgestraft; een vijf-om-vier naar dam werd door beide gemist.
Dit eerste punt bleek een goed voorbeeld. Rinus Snellaars wist knap te winnen van Robert van Diggele en Harold Jagram pakte beide punten tegen Herk Vis, na eerder al een remiseaanbod te hebben afgeslagen. Het gat was hiermee geslonken naar twee punten. Het lukte Gökhan Bagci niet om het gat te dichten, hij deelde de punten met Jaap Vermeer. Op de overige borden kon het alle kanten op. Helaas lukte het Pertap Malahé niet om te winnen van Martien Out, Pertap mocht zelfs blij zijn met remise. Dit leek er ook in te zitten voor Oebhaan Dihal tegen Bastiaan de Gunst, maar in het eindspel trok toch de Hazerswoudenaar de winst naar zich toe. De niet meer verwachte winst van Jan Kok op Raymond van Es was een doekje voor het bloeden: 11-9.
21 december is de stadsderby tegen Scheveningen in De Kameleon.