Het tweede team moest in de derde ronde aantreden tegen De Hofstad Dammers 2 die na een ongelukkige start nog op nul punten stonden. Teamleider Jeremy wilde verwarring stichten en hutselde het team door elkaar. Door een ongelukje van Cinthia moest Jeremy plotseling verstek laten gaan, maar gelukkig was Bas Baksoellah toch nog in de gelegenheid om mee te spelen.

Herman Vroom koos op bord 5 tegen Rafindrepersad Dihal voor een klassieke aanpak en zette veel druk op zijn tegenstander en dwong in het middenspel schijfwinst af. De stand werd daarna steeds maar dunner en op het moment dat iedereen dacht dat het dan toch nog remise zou worden zag Herman het enige winnende plan en won de partij.

Radjen Kalloe probeerde tegen Hoogland de stelling open te breken maar werd gedwongen de linies te sluiten en belandde in een nadelige klassieke stelling . Ben speelde een zeer sterke partij en wikkelde uiteindelijk af naar een 6 om 3 eindspel maar berustte wat (te) snel in remise. Ik ben benieuwd of de teamgenoten nog een sluitende winst hebben kunnen ontdekken. Kingsrow, die meeliep met de semilive ingevoerde partij, vond in elk geval van wel

Hans van Woerkom trof op bord 3 good-old Guillaume Zuninga die tot ieders verrassing een Springerdoorstoot plaatste. Hans moest zeer nauwkeurig zijn plan trekken en gebruikte daar zijn bedenktijd goed. Het paste gelukkig allemaal net waardoor Hans de felicitaties in ontvangst mocht nemen en de voorsprong uitliep naar 1-5.

Jan Kok speelde op bord 4 tegen Dion van Bommel. Ook deze partij stond in het teken van laveren want Dion speelde een prima opening waar Jan weinig aanknopingspunten kon vinden. Uiteindelijk volgde een klassieke stand waarin Dion een kleine forcing (2 om 2 ruil) overzag en daardoor plotseling geforceerd een schijf moest verliezen. Het afspel bleek nog best wel lastig omdat Dion wat compensatie had op zijn lange vleugel.

Jan spendeerde zijn laatste minuten daaraan en koos voor een doorbraak (terecht zoals de computer thuis aangaf) met een 5 om 4 eindspel. Helaas haalde Jan op het verkeerde veld dam waardoor de partij in remise eindigde.

Op bord 1 moest Bas aantreden tegen Jetse Veenstra. Het werd daar nooit echt spannend omdat het laveren de boventoon had. Wellicht dat daarom Bas wat onzorgvuldig werd en na een grove fout plotseling kon opgeven. Hierdoor werd het nog spannend (4-6).

De laatste partij ging tussen Frans Teijn en Harold Jagram op bord 6. Frans dwong in de opening de klemstand af (ook wel bekend als het naamloos skelet) maar vergat hierbij een ruilafwikkeling van zijn tegenstander waardoor de posities weer gelijkwaardig werden. Na een wederzijdse doorbraak moest Frans nog even oppassen door niet op het verkeerde veld dam te halen, hij doorzag dat echter. Daarna had Harold het eenvoudig remise kunnen maken maar haalde juist nu zelf op het verkeerde veld zijn dam waarna Frans het nonchalant uit maakte!

Uiteindelijk een mooie 8-4 overwinning, maar 6-6 zou een terechte uitslag zijn geweest.